BUGENVILLA (bugenvila)
Bugenwilla to roślina, która przywędrowało do Europy z Ameryki Południowej. Po raz pierwszy została zbadana i opisana w drugiej połowie osiemnastego wieku, od tego czasu datuje się więc jej oszałamiająca kariera, w robieniu której nie przeszkadza jej nawet to, że nie jest ani rośliną jadalną, ani taką, którą mogłaby wykorzystać medycyna naturalna.
Bugenwilla wygląda nieco inaczej w swoim naturalnym środowisku, inne formy przyjmuje zaś wówczas, gdy próbujemy uprawiać ją na terenach, które jej nie odpowiadają. W tym pierwszym przypadku mówimy o krzewach lub pnączach charakteryzujących się licznymi cierniami, stąd też bugenwilla doczekała się również typowo polskiej nazwy – kącicierń. Kwiaty bugenwilli są stosunkowo nieduże i przeważnie przybierają różowawy odcień, nie one jednak sprawiają, że roślina budzi zainteresowanie hodowców z całego świata stając się ozdobą niejednej oranżerii. Znacznie ciekawsze od nich są podsadki, które otaczają każdą trójkę kwiatów i mienią się bardzo różnorodnymi kolorami począwszy od różowego aż po biały.
Tam, gdzie bugenwilla występuje naturalnie odznacza się ona tym, że rośnie wyjątkowo szybko, a do tego kwitnie niemal cały rok. Nie można przy tym nie zauważyć, że kwitnie ona bardzo szybko, dzięki czemu nieustannie cieszy oczy swoimi oryginalnymi kolorami. Niestety, w naszym kraju hodowla tej rośliny może być dość trudna, panujący u nas klimat jest bowiem zbyt surowy, jak na możliwości bugenwilli. Jeżeli zatem po powrocie z południowej Chorwacji zatęsknimy za bugenwillą, spróbujmy uprawiać ją przede wszystkim w doniczce stawianej na oknie w najbardziej nasłonecznionej części domu.